Vandaag is zijn er veel familieleden en vrienden op bezoek gekomen voor de verjaardag van mij en m'n (tweeling)zus.
Grappig was - ook al was ik er niet de hele dag bij vanwege een deadline, en moesten mijn ouders de meeste mensen opvangen - dat ik 's avonds opeens wel bleef hangen, toen ze een oud kinderfilmpje opzetten. Een vakantievideo van toen ik een jaar of 11 was. Erg leuk om naar terug te kijken, zoveel leuke herinneringen aan een en dezelfde reis naar Spanje. We hebben erg veel gelachen op de bank met de reisvrienden van die vakantie. Zoveel contact hebben we eigenlijk niet meer met ze.. Ik verbaasde me erover dat we die avond meer gelachen hadden over het filmpje van 7 jaar terug dan over de dingen die ons nu gebeuren / bezig houden. Heel vreemd was dat... Maarja, er is dan ook veel veranderd in die jaren. De film was een soort bevestiging dat we ouder zijn geworden, en dat het niet meer zo kan zijn. Misschien liggen we elkaar niet meer na al die jaren. Misschien wel, maar hebben we andere mensen gevonden die ons _ook_ liggen. We zijn misschien niet meer zoals toen. We worden misschien allemaal volwassen...
- Aimée
